من شعر سکوتم را در گوش تو خواهم خواند

شب های بلندم را با یاد تو خواهم ماند

من ریشه عشقم را در قلب تو خواهم کاشت

ان صحبت اول را در خاطره خواهم داشت

اگر نسیمی شانه هایت را نوازش کرد

بدان هوای دل من است که به یادت میوزد

گاه میاندیشم

چندان هم مهم نیست اگر هیچ از دنیا نداشته باشم

همین بس که کوچه ای باشد وباران

وخدایی که زلال تر از باران است

تومرا میفهمی

من تورا میخواهم

وهمین ساده ترین قصه یک انسان است

تو مرا میخوانی

من تورا ناب ترین شعر زمان میدانم

و تو هم میدانی تا ابد در دل من میمانی